تعقيدهاى كلامى در غزلهاى وحشى
از آنجايى كه وحشى زبانش سليس و ساده و روان است و از زبان تخاطب و تركيبات و اصطلاحات و تعبيرات محاوره استفاده مىكند، در كلامش درصد بسيار پايينى تعقيد يافت مىشود كه غالب آنها مربوط به تعقيدهاى رايج در شعر سبك هندى است. وحشى حتّى در طرز جملهبندى و ايراد كلمات به شيوه محاوره عمومى سخن مىگويد و از اينرو معانى و مفاهيم كلامش بسيار ساده و طبيعى است، مصنوع و متكلّف نيست و زود فهم و آسان است از اين رو جايى براى تعقيد در كلام ندارد. البتّه در بعضى موارد با استفاده از صنايع بديعى و براى زينت كلام؛ تعقيدهايى در سخنش به چشم مىخورد؛ براى نمونه، شواهدى مىآوريم:
قصورى نيست در بيگانگى امّا نه هر وقتى نگه را با نگه در وقت فرصت آشنا مىكن ديوان: 140
بيت فوق تعقيد لفظى و معنايى دارد.