.jpg "جشنواره مجریان و هنرمندان صحنه ایران")
هر کس فردی را زنده کند و به جامعه پرتلاش انسان برگرداند مثل این است که همه مردم را زنده کرده است.
ایه شریفه 32 مائده
به نام آن والایی که جویبار رحمت و ایثار را به چشمه جوشان و تابان مامایان متصل نموده است.
سلام بر توای خورشید ایمان و درود بر تو ای مامای مهربان
چشم که گشودم نگاه آسمانی و سرشار از مهر تو را دیدم.
نور خدایی سرشار از عاطفه ای که از چشمانت بر همه وجودم بارید، گویی درد از درونم
رخت بر بست و بیماری آز آسمان وجود پر کشید.
در حیرتم که خدا از چشمه کدام عاطفه تو را لبریز ساخته است؟
ایمانت تا کدام آسمان بالا رفته است؟
سینه ات را وسعت کدام دریای زلال مهر نوشانده که چنین مهربان و صمیمی ،
خستگی ناپذیر و پر تلاش دست در یاری من آورده ای؟
بدینوسیله از زحمات بی شائبه و تلاش های صادقانه شما مامای دلسوز و صدیق سپاسگزاری می شود و از ایزد منان مزید توفیقات روز افزون را مسالت می نماید.
فریبا علومی یزدی
