Menu
کیان پورتراب کیان پورتراب باشگاه خدمات ایرانمجری 09120588505

کیان پورتراب خواننده ، ترانه سرا و آهنگساز گروه موسیقی پرطرفدار کامنت


بزرگترین پایگاه بیوگرافی خوانندگان ایرانی

زندگینامه

کیان پورتراب خواننده ، ترانه سرا و آهنگساز گروه موسیقی پرطرفدار کامنت است.

قسمتی از مصاحبه ایشان در سایتهای خبری را می خوانیم که به طور کامل ما را با چند و چون اشعار و زندگانی وی و خوانندگی اش آشنا میکند.

بگذار از این جا شروع کنم که چه می شود آهنگ ساز، ترانه سرا و خواننده گروه پرطرفدار کامنت تصمیم می گیرد آلبوم شخصی منتشر کند؟

کار گروهی مزیت خود را دارد و کار انفرادی هم همین طور. تجربه من از گذشته بیشتر شده است و روی پروژه شخصی خودم تمرکز کرده ام.

نوازنده تمام سازها خودت هستی؟

بله، در آلبومم گیتار الکتریک، گیتار اکوستیک و پیانو زده ام. راستش من از اول هم نوازنده حرفه ای نبودم و درگیر تکنیک نوازندگی نبودم و بیشتر برای آهنگ سازی و پروداکشن سراغ سازها رفتم.

برای آلبوم اسمی انتخاب کرده ای؟

ترجیح می دهم اسم آلبوم را نیاورم، اما انتخاب هایی دارم.

چقدر برای آن زمان گذاشته ای؟

از چهار یا پنج سال پیش درگیر جنس موسیقی الکترونیک بودم و تمام جزئیات جذابی که از شنیدنشان لذت می بردم. دو سال و نیم است که شروع کردم و الان هم کارهای اصلی اش تمام شده و ریزه کاری ها باقی مانده است.

آلبوم چقدر به کارهایت در کامنت نزدیک است؟

فضای آلبوم واقعا شباهتی به کارهایم در گروه کامنت ندارد. تلاشم هم این بود که فاصله ای بگیرم که گفتم:واقعا سخت بود، چون می خواستم بُعد جدیدی از خودم در موسیقی را ارائه بدهم. از طرفی برایم جذابیت دارد، چراکه کاملا خودم هستم و خوب و بد آن به خودم برمی گردد.

و این کار را برایت سخت کرد…

کارم خیلی سخت شده است، مخصوصا الان آهنگ ساز و شاعر هر دو آلبوم خودم هستم و طبیعتا خواننده هم هستم! از طرفی جذابیتی هم برایم دارد:بُعد جدیدی از خودم را کشف می کنم. از زمانی که گروه را راه انداختیم، ایده های این آلبوم در ذهنم بود و حاصل تجربه چندین ساله من است.

زمانی که قطعه ای را می نویسی؛ چقدر به مخاطبانش فکر می کنی؟

باید به مخاطب فکر کنی. درجه بندی دارد و در درجه اول باید خودت اولین کسی باشی که تحت تاثیر قطعه ای که ساختی قرار بگیری و باهاش حال کنی. بعد به این فکر کنی که چه کسانی قرار است سمت این موزیک کشیده شوند. به این قضیه فکر می کنم و به نظرم هر موزیسین حرفه ای باید مخاطبش را در نظر بگیرد.

اصولا کاور کردن قطعه های شناخته شده را دوست داری؟

راستش وقتی تک آهنگ آلبوم جدیدم منتشر شد، خیلی ها گفتند:«این چیه؟ این که کاوره که!»

درست می گفتند؟!

قطعه ای را که گفته بودند ازش کپی برداری کردم، پیدا کردم و شنیدم و متوجه شدم قطعه من تمپو نزدیکی به آن دارد. جالب بود برایم، چون من واقعا آن قطعه را نشنیده بودم. البته برایم یک دغدغه هم بود که چطور می شود که چنین اتفاقی می افتد؟

تشابهات این چنین در عالم موسیقی رخ می دهد.

یکی از کسانی که در همین مورد نظر داده بود، سایتی را معرفی کرد که آهنگ های معروف و شبیه به هم را معرفی می کند. باورتان نمی شود قطعه ای از لدزپلین (Led Zeplin ) و پرل جم (Pearl Jam) شنیدم که ملودی ها کاملا مثل هم بود. مطمئن باشید هیچ کدام از دیگری دزدی نکرده است و نه تنها رابرت پلن (یکی از اعضای لدزپلین) چیزی نمی گوید که ِادی وِدر (خواننده و گیتاریست پرل جم) هم چیزی نمی گوید و مردم هم چنین حرف هایی را نمی زنند. حتی جو ستریانی برای یکی از قطعه هایش جایزه گِرمی را برد؛ قطعه ای که شباهت عجیبی به قطعه ای از گروه کلدپلی (Cold Play) در آلبوم «Viva La Vida or Death and All His Friends» داشت و هیچ اتفاقی هم نیفتاد.

باشگاه هنرمندان ایران: http://club.iranmojri.com

گروه موسیقی

آن قدر اوضاع موسیقی در این سبک فقیر است که جایی برای اعتراض باقی نمی ماند. در این آلبوم هیچ قطعه ای را کاور نکردم.

در مورد آلبوم جدید کامنت صحبت کن.

آلبوم جدید کمی پاپیولار شده و تلاشی است برای نزدیک تر شدن به مخاطب و نسبت به آلبوم قبلی مان به روز شده است. فکر کنم هر دو آلبوم هم زمان آماده می شوند.

این اتفاق کار بچه های گروه را سخت تر کرد یا وظیفه تو چند برابر شد؟

راستش وظیفه من چند برابر شد، چون بچه ها در بخش ترانه ورود نمی کنند و معمولا ایده هایی را مطرح می کنند و آهنگ سازی را من پیش می برم.

اصولا در گروه چقدر کارها به عهده ات است؟

70 تا 80 درصد کارها روی دوش من است و انجامشان می دهم و ترانه ها را می نویسم و آهنگ سازی می کنم و بعد با بچه ها دور هم جمع می شویم و کار می کنیم.

از روز اول با فلسفه خاصی کارتان را آغاز کردید؟

از اول فلسفه خاصی نداشتیم و تیتر خاصی هم قرار ندادیم که طبق آن پیش برویم. مسیر را ادامه دادیم و رشد کردیم. آدم های کم حرفی هستیم و هر کس جای خودش را بلد است و فقط پیش می رویم. در مورد خودم هم فلسفه ام را در قالب یک جمله نمی دانم چطور باید بیان کنم!

اولویت اصلی ات گروه است یا کارهای شخصی؟

راستش اولویت برایم کارهای شخصی ‎ام است. گروه ما شامل پنج نفر است با پنج زندگی مختلف و نمی توانم با قطعیت در مورد آینده صحبت کنم، اما در مورد خودم می دانم قرار است چه کارهایی انجام بدهم.

خودت را شاعر می دانی؟

ترانه سرا هستم. از اولین بارهایی که برای موزیکم ترانه نوشتم، حس خوبی داشتم. دفترچه ای داشتم که همه چیز را ایده وار می نوشتم. اگر دفترچه این جا بود، برایت می خواندم… موزیک باعث شد که شروع کنم به نوشتن ایده هایم. بعضی وقت ها از ترانه به موسیقی می رسیدم، ولی اکثر مواقع ملودی را به صورت بی مفهوم می خواندم و به فضای موسیقی فکر می کردم و از شب تا صبح موزیک را می شنیدم و ایده هایی سراغم می آمدند.

در حال حاضر چه نگاهی به آینده داری؟

 

جواب این سوال را این طور می دهم:تک آهنگ که منتشر شد، حدس می زدم واکنش ها بیشتر باشد. به خاطر سبک آن، ملودی های روان تر و درکل فضای پاپولارتری که قطعه آلبوم جدیدم دارد. احساس می کنم آلبوم راهش را پیدا می کند.

 کی منتشر می شود؟

بستگی به نحوه فعالیت های تهیه کننده دارد و اتفاقاتی که می افتد، وگرنه آلبوم تقریبا تمام شده و کارهای نهایی باقی مانده است.

دچار وسواس در جزئیات شدی؟!

الان چند سال است که با این وسواس درگیرم! (می خندد) فکر می کنم این وسواس لازم است و باید وجود داشته باشد. این روزها آلبوم هایی منتشر می شوند که چیزهایی درشان است که اصلا…!

نسل قبل از تو در موسیقی راک کسانی بودند که شما از آن ها پیروی کنید؟

همچنین بخوانید : صحبت های پدر مهماندار نفتکش سانچی

من هنوز بعضی از قطعه های اوهام را که می شنوم، آن قدر برایم جدید است که انگار همین دیروز قطعه ساخته شده است. خیلی ها توی موسیقی خوب هستند؛ پویا محمودی که زمانی در گروه باراد ساز می زد و آلبوم سولوی خیلی خوبی منتشر کرد. خیلی ها در موسیقی راک خوب هستند، یا هر اسم دیگری که روی آن بگذاریم…

خودت چه اسمی روی آن می گذ اری؟

ترجیح می دهم جلوی اسمم سبک خاصی نوشته نشود.

این یک ایراد نیست؟

موزیسین های زیادی هستند که آلبوم اولشان بلوز است و بعدی فولک و بعدی کانتری و…

این در درازمدت، هنرمند را بی هویت نمی کند؟

ببین شناسنامه وجود دارد، ولی تزیین متفاوت می شود. این طور نیست که من با این لحنی که می خوانم، بروم سنتی بخوانم! هرچند بعضی وقت ها برای خودم سنتی می خوانم! (می خندد)

جدی؟!

آره! بعضی وقت ها برای خودم می خوانم!

مثلا نامجو می خوانی؟

نه سنتی های فاخرتر!

نظرت درباره موسیقی سنتی و موزیسین های این حوزه چیست؟

اصولا چیزی که در میان خواننده های سنتی وجود دارد و حتی در میان نسل جدید آن ها، جدی بودن و پای بندی به اصول وجود دارد. روی استیج بسیار مصمم و جدی اجرا می کنند و همه چیز درست پیش می رود.

این اتفاق در موزیسین های راک وجود ندارد؟

راستش انگار این جا همه دنبال خروجی سریع و بی دردسر هستند و می خواهند با کمترین تلاش بهترین نتیجه را بگیرند. این باعث می شود تا یک سری از تکنیک ها را هیچ وقت یاد نگیرند.

از ابتدا مراقب بودی که دچار این معضل نشوی؟

نمی دانم، ولی اگر بخواهم عامیانه بگویم، انگار کارهایی که کرده ام، این اجبار را نشان می دهد. مجبور بوده ام این مسیر را یاد بگیرم تا به خروجی درستی برسم.

مسئله ای که وجود دارد، لحن خواندنت است که انگار تلاش داری کلمه های فارسی را با لهجه انگلیسی روی موسیقی راک پیاده کنی؟ هرچند بعد از چند سال انگار به لحن شخصی خودت نزدیک شده ای…

توضیح آخرت جوابم را کوتاه تر کرد. قطعه های اول گروه اوهام هم همین است. من هم وقتی سمت این سبک رفتم، هیچ مرجعی نداشتم و شنیده هایم صددرصد انگلیسی بود. برای این که بتوانم ملودی های نزدیک به موسیقی راک بسازم، با شعر فارسی، ناخودآگاه ذهن من به آن سمت می رفت. این طبیعی است، چون مرجعی وجود نداشت. منتها اگر از اول همدیگر را نکوبیم، من هم رشد می کردم.

پس موافقی که لحن خواندنت نسبت به آلبوم اول تغییر کرده…

من الان که آن آلبوم را می شنوم، کاملا می فهمم یک سری از کلمات خورده می شوند و لهجه دارند. اما به جایی رسیدم که مرجعی که از آن پیروی می کردم، تبدیل شد به خودم و تا جایی که به ملودی لطمه نخورد، وضوح ادای کلمات قشنگ است و باید باشد. من موسیقی ایرانی به صورت جدی گوش نمی دهم و موزیکم کاملا غربی است و این را می پذیرم، اما در کنار موزیک غربی، کلام من فارسی است.

البته موسیقی در ایران بسیار ترانه محور است…

این انتظار بی جای آدم هایی است که می خواهند با شنیدن یک باره قطعه، ترانه اش را کامل متوجه شوند. مخاطب خارج از ایران انتظار ندارد با اولین بار شنیدن یک قطعه ترانه را متوجه شود و به دفترچه آلبوم رجوع می کند.

ترانه در خدمت ملودی است، ولی در ایران مخاطب انتظار دارد ترانه را خیلی واضح درک کند. درنتیجه بازی با کلمات از بین می رود که دلیلش نداشتن منبع استاندارد موسیقی راک در ایران ا ست.

کامنت کجای موسیقی راک ایستاده؟

گروه راک نداریم و خُرده گروه داریم و دلیلش هم شرایط سخت است. 10 سال است که کنار هم هستیم.

رقابت بهتر و به روزتر بود… مردم بیشتر استقبال می کردند.

صادقانه بگویم، گروه وجود ندارد. همه دوست های من هستند و ممکن است این حرف مرا قبول نکنند و حتی مخالف باشند، اما گروهی که موج ایجاد کند و مردم سمتش بروند، نداریم. هرچند موزیسین درست و حسابی در ایران فراوان است، اما هنوز اتفاق ویژه ای نیفتاده و نتوانسته ایم آدم هایی را که درگیر این موسیقی نیستند، جذب کنیم و آن ها هم نهایتا می گویند:موسیقی شما غربی است و ما گوش نمی دهیم.

 

دلیلش چیست؟

هم به این موزیک بها داده نشده تا رشد کند و خودش را درست کند، هم موزیسین ها نتوانسته اند به یک خروجی استاندارد برسند. منظورم یک اتفاق یا گروه خاص نیست و کل جریان موسیقی راک نتوانسته مخاطب های زیادی را جذب کند.

فکر می کنی کجای موسیقی راک ایستاده ای؟

راستش من هیچ جای موسیقی راک نیستم. با این که عشق بزرگ من است. ترجیح می دهم خودم را مورد مقایسه قرار ندهم. تنها عشقم است و جدای از موسیقی کار دیگری نمی کنم.

چطور سر از موسیقی درآوردی؟

من تا 18 سالگی سمت موزیک نرفته بودم. گیتار پسر دایی ام خانه من ماند و تا مدتی دیگر دنبال آن نیامد. من هم چیزهایی را که می شنیدم، می زدم. شانس آوردم او آدم فراموش کاری بود، وگرنه امروز من مشغول کار دیگری بودم!

اجراهای مناسبتی راضی تان می کند یا دنبال اجراهای مستقل و بزرگ تری هستید؟

اجراهای ما معمولا مستقل بوده و فقط در برج میلاد اجرا نداشتیم که فکر می کنم فقط برای موسیقی سنتی باشد.

البته کاوه آفاق بالاخره در برج میلاد دو سانس اجرا داشت…

این اتفاق خوبی است.

به نظرت در میان خواننده ها و موزیسین های پاپ ایرانی، کارهای استانداردی وجود دارد؟

حتما این طور بوده است. آدم های کاربلدی که موسیقی پاپ را شکوفا کردند و ملودی های خیلیخ وبی می ساخته اند؛ مثلا محمد حیدری که فوت شد، آهنگ ساز خوبی بود و ملودی های خیلی خوبی می ساخت… بچه های اَنتلکت موسیقی امروز احتمالا مسخره می کنند، اما ملودی های او فوق العاده بوده است.

نمره 20 برایت کجاست؟

دیده شدن در مارکت های خارج از ایران برایم جالب است. وقتی یکی از قطعه های آلبوم جدیدمان منتشر شد؛ یکی از طرفدارهایمان قطعه را برای یک مسابقه فرستاده بود و میان هزار قطعه انگلیسی اول شد! جالب بود… این اولین تلاش غیرمستقیم برای مارکت خارج از ایران بود و برایمان شروع مثبتی بود.

تماسی از طرف برگزارکنندگان مسابقه گرفته نشد؟

با ما تماس گرفته شد، ولی تهیه کننده ای باید هزینه ها را تامین کند تا بتوانیم خارج از ایران هم ساز بزنیم یا اجرا داشته باشیم. در مورد سوال قبلت هم این را اضافه کنم که همین که موزیکم با موزیک های غربی شباهت هایی دارد که اتفاقی با آن ها مواجه می شوم، برایم نمره 20 است.

کامنت یک گروه موسیقی ایرانی است که سبک آن آلترناتیو راک می باشد. گروه کامنت از سال 86 و بعد از آشنایی کیان پورتراب و نیما رمضان شکل گرفت و بعد از اضافه شدن سایر اعضای گروه تعدادی از آهنگ های ساخته ی کیان را رکورد کرده و در نهایت آلبوم اول گروه با عنوان «میرم بالاتر» در سال 1388 منتشر شد. کیان پورتراب (خواننده و ترانه سرا)، نیما رمضان (گیتار الکتریک)، بردیا امیری (درامز)، اشکان آبرون (کیبورد) و آرین کشیشی (گیتار باس) اعضای گروه کامنت هستند که هریک از نوازندگان سرشناس موسیقی کشور بوده و در ارکستر هنرمندان مشهور ایرانی هنرنمایی کرده اند.

 


 کارفرمایان گرامی از اینکه باشگاه مجریان را برای انتخاب اصولی هنرمند مورد علاقه اتان جهت دعوت در رویداد خود انتخاب نموده اید ، سپاسگزاریم و درخواست  می نماییم تا با رهنمود ها و نکته نظرات خود ما را در ارایه خدمات بهتر یاری نمایید. رویداد خوبی را برایتان آرزومندیم.

تلفن همراه مدیر برنامه باشگاه :09128239105   تلگرام هنرمندان ، خوانندگان و چهره های ورزشی : 09120809040   تلگرام مجریان : 09128239105 -  09203201327       تلفن ثابت: 02188679725

آخرین بار تغییر یافته پنج شنبه, 28 دی 1396 13:34

برای ارسال نظر ثبت نام نمایید

رسانه

کیان پورتراب ایرانمجری09120588505
 
 

از طریق تلگرام به ما پیام بدهید.

تلگرام ایران مجری

با کلیک روی تصویر بالا شما به تلگرام مدیر باشگاه وصل می شوید و می توانید پیام های خود را ارسال کنید.

Go to top