این مرکز نخستین بار در سال ۱۳۴۷ اداره ی فعالیت های فوق برنامه ی دانشگاه تهران به سرپرستی خانم پری صابری شکل گرفت. خانم صابری محل فعلی تالار را که یکی از انبارهای مخروبه ی دانشگاه بود، با تغییر کاربری به تالار مولوی تبدیل کرد. فعالیت این تالار به صورت رسمی با اجرای نمایش “ملاقات بانوی سالخورده” به کارگردانی حمید سمندریان (پدر تئاتر نوین ایران) در دی ماه ۱۳۵۱ هجری شمسی آغاز شد.
این تالار در سال ۱۳۵۹ هم زمان با انقلاب فرهنگی به مدت سه سال تعطیل شد و پس از بازگشایی از سال ۱۳۶۴ اداره ی آن به جهاد دانشگاهی واحد تهران واگذار شد. این تالار در سال ۱۳۸۲ به خاطر بازسازی و تعمیرات مدت چهار ماه تعطیل بود که در این فرصت یک تالار دیگر هم به نام “سالن کوچک” در این مجموعه ساخته شد. تالار مولوی در سال ۱۳۸۹ از مدیریت جهاد دانشگاهی خارج شد و مجددا زیر نظر اداره کل امورفرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران قرار گرفت.
سالن اصلی تالار مولوی با گنجایش ۱۷۰ نفر تماشاگر، با ابعاد ۱۷/۸۰ متر عرض در ۲۳/۵۰ متر طول و ارتفاع ۳ متر، یکی از بهترین سالنهای Black Box ایران است که قابلیت جا به جای جایگاه تماشاگران را داراست. سالن کوچک تالار مولوی با گنجایش ۶۰ نفر تماشاگر، با ابعاد ۶ متر طول در ۵/۴۰ متر عرض و ارتفاع ۳ متر فضای خوبی را برای تجربه های دانشجویی در اختیار گروه ها قرار می دهد.
از ویژگی های دیگر تالار می توان به قابلیت کنترل دیجیتال و آنالوگ خطوط دیمر نور، کنترل میکسر صدا و ملحقات آن، صفحات گوبو برای جلوه های نوری، پروژکتور های فرزنل، واید، تله، فالواسپات (تعقیب کننده) اشاره کرد.
این سالن قابلیت برگزاری همایش و کنفرانسهای مرتبط و کنسرت ها با شرایط خاص را هم دارد.
آدرس : تهران ، خیابان انقلاب ، خیابان 16 آذر
کروکی: