بهار انتظار(نیمه شعبان)
امروزمردی به جهان پلک می گشاید که شمیم آمدنش چون بوی عود مشام جهان را پرخواهد کرد.او ست ،منجی عالم بشریت،یوسف زهرا...
از روزی که چشم به جهان گشوده ام زیر گوشم صدای من تو را چشم در راهم را می شنوم و حال نام تو را بر لبم زمزمه می کنم...می دانم تو بیای باران آرزوها خواهد بارید وتمام قصه های پر غصه را خواهد شست...
سلام برتو،سلام برتو که میدانم می آیی وخورشید،طولانی ترین سجده اش را نثار آمدنت خواهد کرد...زمین و زمان،دریاها واقیانوسها همه و همه به انتظار آمدنت نشسته اند...نامت که می آید بغضی گلویم را می فشارد،اشک شوق ازچشمهایم روانه میشود ودرنبود توگویی اینجا دریایی شده است ،ماهی ها هم کنار ساحل به انتظار آمدنت به شن های ساحل دلم نزدیک تر می شوند وبا من حرف می زنند و انتظاررا معنا میکنند...
تو بیایی تمام فصل ها بهاری خواهد شد،دیگرخزانی نیست دیگر سرمایی نیست ...کوچه ها عطر وصال می گیرد و شاعرانه ترین ترانه هایم به شکوفه می نشینند...
تو وعده ی خداوندی ،تو وارث زمین وآب وخاکی،تو شناسنامه ی دعاهای دنیایی،دعای ندبه،دعای عهد،دعای اللهم ارزقنا توفیق الطاعه و بعد المعصیه، دعای آمدنت،اللهم عجل لولیک الفرج....
تو با ذوالفقار حیدروشجاعت حسین(ع)می آیی،پس یقین دارم که می آیی،چون گام هایت درهر ثانیه های وجود قلبم حس میشوند ونویدآمدنت راخبرمی دهند...پس عاشقانه درانتظارت می مانم،چون باران که ببارد،پرنده هاهم می آیند،آری پرنده ها که بیایند،یارهم،خواهدآمد...
نویسنده : خانم مردعلی از قزوین
زبام عرش می آید اشارتهای پنهانی تمام لحظه ها پر می شود از عطر عرفانی صدای عشق می آید از آنسوی نهایتها معطر میشود عالم از این آوای سبحانی
نوای سبز توحید است تا هفت آسمان جاری نوای آشنای نغمه های سبز قرآنی به سمت نور میخواند کسی دلهای شیدا را به بزم عشق میخواند کسی ما را به مهمانی
کسی از جنس گلها از تبار آبی دریا ودست مهربانش چاره درد و پریشانی کسی وامی کند دروازه های روشنایی را که تا پایان بگیرد قصه شبهای ظلمانی
زلبخندش شکوفا میشود باغ گل نرگس زلبخندی زلال و روشن و شفاف و روحانی حضورش نور میبخشد تمام بزم هستی را زنورش میشود هر جای این عالم چراغانی
سرود عشق میخواند فلک از شوق دیدارش سرود مهرمیخواند دل، این دریای توفانی گل فریاد میروید زحجم خاک از شوقش به پایان میرسد چشم انتظاری های طولانی
بساط شادمانیها مهیّا گشته در هر جا رسیده فصل گلها، فصل زیبای گل افشانی نصیب عاشقان از فیض دیدار گل رویش نگاهی آفتابی، دیدهای از شوق، بارانی
چراغ روشنی باید شبستان ولایت را ومیتابد به صحن عشق آن خورشید کنعانی به زیر سایه سبزش جهان آسوده میماند گلستان میشود عالم از این مولود نورانی